heerlijke vrouwelijke rondingen

op de tonen van een zweem zoete vrolijke melodie,
aangevuld door een bevallige vrouwelijke stem
worden mijn oren belaagd door de woorden
die niet mis te verstane beelden tot leven wekken ...

my hump, my hump, my lovely little lumps (Check it out) (http://www.azlyrics.com/lyrics/blackeyedpeas/myhumps.html)

Kan enige zichzelf respecterende man die 'lovely little lumps' weerstaan.
Natuurlijk niet!
Maar er zijn regeltjes: kijken mag ...

Het gaat hier over een haardunne smalle lijn:
de grens tussen de eervolle vermelding
om een respectabele burger te zijn enerzijds
en als contra punt
de smachtende hunkering naar die 'lovely little lumps'
die door hormoon beladen beelden doorheen de verbeelding jagen.

Op zich creëert dit een tweede grens:
de scheiding van twee werelden.

In de ene wereld blijf je 'fatsoenlijk'
en geef je geen aanleiding
om in een vervelende situatie te komen.

In de andere wereld heb je alle vrijheid.
Dat is de innerlijke wereld van het vrije denken.
Hier bestaan geen regels,
want je bent er zelf koning,
koning van de geest.

De meesten onder ons zullen slechts delen van deze wereld prijs geven.
Andere delen worden angstvallig bewaakt
en zullen nooit ter sprake komen,
hoewel dit dagelijkse kost is voor de koning van de geest.

Maar is het niet deze tweede wereld
waaruit de menselijke rijkdom spruit.
Is het niet zo
dat alle vernieuwingen hun zaad geplant hebben
op de landbouwgronden van Koning geest.

Terwijl over deze landerijen honderden paarden lopen,
onder een zwoele nachtelijke hemel,
gevuld met een maansikkel en begeleidende sterren
en elk paard op zijn rug de naakte lichamen torsend,
van uitzonderlijk mooie nimfen
met heerlijke vrouwelijke rondingen,

komt er uit de echte wereld de gedachte los:
"Ik moet gaan slapen, want morgen moet ik werken"

Dan vraag ik mij af vanuit welke wereld de meest creativiteit voortkomt.