Opgedragen aan ... de muze van deze avond

... altijd is het leuk voor een schrijver een stukje te mogen opdragen aan iemand die zijn ziel heeft beroerd ...

Ik draag dit op aan de muze van deze avond!

"dromen en engelen komen beide uit dezelfde kast." zo gaat de volkswijsheid!

De vraag blijft mij steeds bij: "Is dat wel waar?"

Dromen heb ik reeds beleefd! Waarheidsgetrouw, en gekoesterd tot in het diepste van mijn ziel ... om daarna te ontdekken dat deze een onderdeel vormen van het leven dat ik nu beleef!

Dromen zijn echt! Op dit moment sta in het midden van zo'n droom! Ook meen ik te mogen zeggen dat ik me omringd voel door het aura van de engelen die leven rondom ons.

Mijn idee, gaat het hier over een symbiose van lieve mooie engelen en wilde explosieve, viriele verlangens van een man in de wilde jaren van zijn leven (hoe oud moet een man worden voor deze wilde jaren aan hem voorbijgaan ????)

Geweven uit een web van zoete zachte gedachten, vage omwentelingen van de menselijke geest, reikt mijn ziel uit naar de verbintenis met gelijkgestemde wezens.

Mijn vraag die blijft: "Bestaan Engelen?"

gij die leest ... vaar wel doorheen je dromen! Of mijn dromen?