Samenwerking, een goeie zaak!

Het gaat al stukken beter met ons tweeën.

Sinds we nu weten dat we met twee zijn, zijn we al onze taken aan het herbekijken en herverdelen.

Autorijden is meer iets voor Patrick-O, maar op bepaalde momenten roept hij mij ter hulp om even de knoop door te hakken: remmen of gas-geven ...
Schrijven is dan weer iets voor mij, en het bedenken wat er nu juist geschreven wordt is dan weer iets voor hem.

Even voor de duidelijkheid dus: "Nu spreek je met Patrick-B, en de woorden worden voor een groot deel ingefluisterd door Patrick-O".

Nu we het werk herverdelen, winnen we een hoop tijd, want we doen geen dubbel werk meer. Of wel doe ik het ofwel hij. We trachten er naar om niet meer alle twee met hetzelfde bezig te zijn.

Verder zijn we nog een boel te weten gekomen:
Patrick-O functioneert op zijn beste als ...
... we onze concentratie compleet over boord werpen - laat die gedachten maar gaan, laat maar waaien door ons hoofd, maakt niet uit waarheen de geest springt
... we zoveel mogelijk informatie tot ons kunnen nemen: verzamelen van gegevens, door hem en door mij, hoe meer hoe liever - het lijkt wel de CIA :)
... ik hem zo veel mogelijk kritische feedback geeft: Heeft hij een goeie oplossing bedacht? Wat was er goed/verkeerd aan? kan het nog beter? Hoe lang heeft hij erover gedaan? Was dit belangrijk ... gegevens. Die gebruikt hij dan om zijn denkprocessen bij te stellen: een goeie feedback bevordert in sterke mate zijn leer processen. Daardoor zal hij nadien veel sneller en accurater kunnen reageren in soortgelijke situaties.

Ik, Patrick-B functioneer het best ...
... als ik mezelf concentreer, voornamelijk op het opnemen van informatie: focussen op het probleem en alle details ervan in ons opnemen - deze info heeft Patrick-O dan weer nodig om het probleem op te lossen.
... als ik voortdurend informeer naar de toestand van Patrick-O, zodat ik beter kan focussen op zijn antwoorden, want zo gauw hij een antwoord heeft, zal ik dat evalueren en ofwel tot oplossing uitroepen, ofwel zet ik Patrick-O weer aan het werk.
... Als ik gezond ben: goed uitgeslapen, gezonde voeding, goede beweging, ...

Enige dingen die ik nog moet leren:
... Ik heb geen geduld! Patrick-O is de kalmte (en naar mijn gevoel soms de traagheid) in persoon. Een stuk straalt hij dit uit naar onze gehele persoon.
... Hoe frequenter we met elkaar communiceren, hoe meer grip we krijgen over een situatie.
... Sommige taakverdelingen gaan soms al vanzelf, zonder bij na te denken
... Mijn angst om bepaalde dingen te vergeten, verdwijnt geleidelijk. Dat onthouden en er op de juiste moment aan denken is een opdracht die ik graag overlaat aan mijn partner (en terecht, want in deze paar dagen heeft hij al dikwijls zijn diensten in deze bewezen). Het enige wat ik nog doe is hem een schouderklopje geven voor deze (voor mij) uitzonderlijke prestatie.
... slapen is noodzakelijk voor mijn werking. Bij deze zal ik dus maar afsluiten, want de wijzers van de klok zijn alweer over de dag heen getild.

De volgende keert mee over - groeiende motivatie