Ooit had ik een idee! Ik had wel meerdere ideeën, maar dit idee was simpel en leek me echt wel iets om uit te proberen.
Dit idee heeft zich gerijpt als een vrucht en nu is de tijd gekomen om de vrucht te plukken.
Ik zei al dat het simpel was. Laat ik het even uitleggen in twee woorden (maar je gaat’t zien, ’t zullen weer meer dan twee alinea’s worden).
Veel mensen schrijven een dagboek of een blog en vertellen daarin wat ze meegemaakt hebben, de ene al wat lyrischer dan de andere. Soms voor het grote publiek (the web …) soms voor een éénpersoons publiek (zichzelf). Feit is: ze schrijven neer wat ze meegemaakt hebben.
Mijn idee was : als je nu eens een dagboek bijhoudt van de toekomst. Je schrijft niet wat je meegemaakt hebt, maar wat je mee gaat maken. Je beschrijft gewoon je dag vooraf.
Dit heeft een aantal voordelen: Je weet vooraf al hoe de dag eruit gaat zien en hoe je er op moet anticiperen. Je kan zelf je toekomst sturen, want op het moment dat je schrijft, kies je welke richting je uitgaat.
Om het samen te vatten met de woorden van een cynicus: "Dit heeft al een naam: dit heet PLANNING!!!"
Mijn antwoord op de cynicus luidt als volgt: "NEE!"
Natuurlijk heeft hij gelijk: Het is een soort planning van hoe je leven eruit gaat zien en je probeert die dan te volgen, zo goed of zo kwaad als je kan. Maar het sterke in dit geheel is: je traint jezelf vooraf voor de dingen die je mee gaat maken en door zo’n dagboek ga je jezelf uitdagingen aan laten gaan, want wees nu eerlijk: je wil toch wel een spannend dagboek.
Voor mij volstaat deze verklaring. Nu kan ik beginnen aan mijn eerste paragrafen van mijn Dagboek. ’t Is dringend nodig, want de gebeurtenissen zijn al begonnen, nog voordat ik mijn dagboek klaar heb.
Dus: wat er gebeurd is:
Ja! Nu gaat het komen! Eindelijk kom ik terecht in de wereld van de Sales – zij het presales (hoewel … ik moet nog tot een akkoord komen – zouden ze mijn loon wens aanvaarden? Ik denk het wel. Een groter probleem gaat mijn zelfverzekerdheid zijn. Hoe kan zo iemand zich nu in de sales begeven … (twijfels). Het gaf mij toch allemaal een goede indruk. Ondanks mijn twijfels zie ik het wel zitten! Ik ga ervoor!
Wat gaat komen (The real purpose of this diary):
"Ja! Mijnheer, wij gaan je toevoegen aan onze loonlijst. Euh, …, tenminste, als je er mee instemt. We zullen je het gevraagde loon toekennen, maar van uw kant verwachten we dan wel een volledig inzet! We verwachten dat je ons product binnen de maand ten gronde kent! En, Java mag ook geen probleem voor je zijn: Binnen de maand ben je voor de volle 100% inzetbaar"
"Euh! Jawel mijnheer! Ik zal mij erop toespitsen om deze zaken eigen te maken! Ik zal deze maand Java bestuderen en geef me alvast een copy van de software, zodat ik me erin kan verdiepen"
De woorden waren er weer rapper uit dan verwacht. Ik ook met mijn grote mond! Nu kan ik ik hier elke avond zitten blokken op Java en op hun (excuseert ‘ons’) product. Aan de andere kant … de kans wordt me toch mooi geboden. Even op de tanden bijten. Het komt wel voor elkaar.
Een groter probleem gaat zijn: Hoe moet ik nu die presales projekten gaan begeleiden? Ik heb zo weinig ervaring! Ach kom! Zorgen voor later. We zullen wel zien! Voorlopig zijn we in ieder geval toch aangenomen!
