Verhaaltje voor het slapengaan - Was je maar hier

Was je maar hier!
Was je maar hier bij mij. Dan kon ik je lekker knuffelen en je vasthouden zoals ik vroeger altijd deed. Je vond dit fijn.
Ik wil je nog steeds met knuffelige warmte overstelpen en je troostende woordjes influisteren. Was je maar hier.
Je leeft van emoties en je volgt je gevoel en zolang je bij me was, was dit goed: het voelde goed. En toen ... toen hebben je gevoelens je weggeplukt in de onweerstaanbare erotisch kracht van een jonge passionele minnaar ... was je maar hier.
Duizende keren heb ik je naam geschreeuwd naar de maan, door het open venster, maar je kwam niet ... meer ...
Ik had je ... verloren ...
Je passie is blijven haken in mijn gedachtenstroom ... je sensule lichaam is nog steeds van virtuele tastbaarheid. Je liefkozingen zijn gegraveerd in mijn aftakelende geheugen ... je bent er nog .. en toch niet meer ... mijn gedachten ... mijn gevoelens ... jou liefde ... jou handen ... jou kussen.
Woorden zijn te kort.