Brief aan mijn vrouw

Ik hou van jou!
Misschien krijg ik dat niet zo snel over mijn lippen, maar ik hou van jou!
Neen, je weet niet dat ik deze weblog heb opgestart, want dit is mijn privé hoekje.
Dit is de plaats waar ik mijn gedachten wil ordenen en aan de buitenwereld kenbaar wil maken.
"Waarom aan de buitenwereld" hoor ik je al vragen, "Waarom niet rechtstreeks aan mij!"
Dan moet ik toegeven dat ik een beetje de lafaard ben die je niet durft te benaderen op deze manier - Goh! wat ligt dit gevoelig ....
Je ben zo goed, met de kinderen, met mij, je weet steeds hoe je je moet gedragen en in mijn ogen benader je de perfectie.
Alleen heb ik niet het gevoel dat ik voldoe aan deze perfectie.
Aan de andere kant moet ik je nageven dat je de keuzes die je maakt weloverwogen zijn en daaruit kan ik concluderen dat ik volledig goedgekeurd was voordat je mij je "Ja-woord" gaf.
Hieruit blijkt dan je volste vertrouwen (en dat is onderbouwd, zoals al je beslissingen). Dit wil dus zeggen dat je gelooft in mij, als partner, als vader van je kinderen. En is dat niet de belangrijkste keuze die iemand moet maken in zijn (haar) leven? Toch?
Ik wil dat je weet dat ik voor 100 percent achter je sta en dat ik je liefheb! Echt waar!
... en nu moet ik dit nog naar je toe brengen in real life, want je hebt het recht om dit te weten!
Mijn allerliefste Marleen!